Wprowadzenie
Kasia jest radosną dziewczyną cieszącą się życiem. Pod uśmiechem ukrywa jednak ogromny smutek. Nie może się zobaczyć ze swoimi rodzicami, a gdy próbuje do nich zadzwonić – oni odrzucają jej połączenia. Gdy Kasia przestała być Świadkiem Jehowy rodzice powiedzieli, że ucinają z nią wszelkie kontakty.
Dzieciństwo
Kasia urodziła się w rodzinie Świadków Jehowy. Głosicielką została w wieku 8 lat, a mając lat 12 – przyjęła chrzest. Nie znała innego życia poza Zborem. W szkole podstawowej była odrzucona przez rówieśników, którzy się z niej śmiali, że chodzi po domach, głosi oraz nie rozumieli, dlaczego nie może obchodzić urodzin.
Dorastanie
W szkole średniej Kasia poznała chłopaka, w którym się zakochała. Ukrywała ten związek przed swoimi rodzicami, ponieważ Świadkowie Jehowy powinni „pobierać się wyłącznie ze współwyznawcami”. Gdy rodzice dowiedzieli się o chłopaku Kasi, zgłosili to Starszym Zboru. Kasia została wezwana na spotkanie ze Starszymi, w którego trakcie zadawali jej szczegółowe pytania odnośnie do tego, co się stało: „ile razy i jak długo uprawialiście seks, czy miałaś z tego przyjemność, czy była gra wstępna itp.”. Podczas komitetu Starsi doszli do wniosku, że Kasia nie okazuje wystarczającej skruchy za czyn, którego się dopuściła i została wykluczona (przeczytaj „Jak wyglądają komitety sądownicze?”).
Konsekwencje
Kasia musiała wyprowadzić się z domu. Rodzice powiedzieli jej, że robią to, ponieważ bardzo ją kochają i wierzą, że dzięki temu wróci do Świadków Jehowy. Kasia nie ma żadnego kontaktu z rodzicami, nawet telefonicznego.
Co dalej?
Kasia bardzo kocha swoich rodziców. Bardzo chciałaby móc z nimi porozmawiać.
* Historia inspirowana prawdziwymi przeżyciami. Imiona i zdjęcia zostały zmienione.
